เพื่อน

.... มีคน 2 คนเป็นเพื่อนซี้กัน...
ต่างร่วมเดินทางไปในทะเลทราย ด้วยกัน...
ระหว่างทาง... เกิดโต้เถียงขัดแย้งไม่เข้าใจกัน
เพื่อนคนหนึ่ง...พลั้งลงมือ...ตบหน้าอีกฝ่าย
คนถูกทำร้าย...เจ็บปวด...แต่ไม่เอ่ยวาจา...
กลับเขียนลงบนผืนทรายว่า ' วันนี้...ฉันถูกเพื่อนรักตบหน้า'
พวกเขายังคงเดินทางต่อ... กระทั่งถึงแหล่งน้ำ
พวกเขาตัดสินใจอาบน้ำ...ชำระกาย...
พลันคนที่ถูกตบหน้ากลับจม น้ำ... เพื่อนอีกคนไม่รั้งรอ...เข้าช่วยชีวิต
คนรอดตาย...ยังคงไม่เอ่ยวาจา... กลับสลักลงไปบนหินใหญ่...
' วันนี้...เพื่อนรักช่วยชีวิตฉันไว้' อีกคนไม่เข้าใจ...ถามว่า...
' เมื่อถูกฉันตบหน้า...เธอเขียนลงทราย...แล้วทำไม
เมื่อ ครู่... ต้องสลักบนหิน ' อีกคนยิ้มพราง...
กล่าวตอบ ' เมื่อถูกเพื่อนรักทำร้าย...เราควร เขียนมันไว้บนทราย
ซึ่งสายลมแห่งการให้อภัย...จะทำหน้าที่พัดผ่าน...ลบ ล้างไม่เหลือ
แต่เมื่อมีสิ่งที่ดีมากมาย... บังเกิด
เราควรสลักไว้บน ก้อนหินแห่งความทรง จำในหัวใจ...
ซึ่งจะไม่มีสายลมแรงเพียงใด...ลบล้าง และทำลาย....